Opruimchallenge - dag 3

Vandaag stort ik mij op de voorraadkast in de bijkeuken. Het is een stellage van ruim 2 m3, met heel veel voorraad. Ik verwacht niet dat ik veel tegen zal komen voor de Klarenbeek Rommelroute over een kleine vier weken, maar wellicht dat ik uit het krat van de bakspullen daar nog wel wat dingetjes kan selecteren.

Er zijn tien vakken en dat is absoluut te veel om allemaal in een keer te doen. Ik begin met de middelste vier, want daar kan ik het gemakkelijkste bij. Het vak van de zetmeelproducten is er een waar ik behoorlijk wat aan de datum pasta's tegenkom. Ik besluit een tas te maken met daarin de producten die als eerste op moeten: rijst, orzo, couscous, pasta. Ik plak er een papier op dat we eerst deze tas leeg moeten eten, voordat er vergelijkbare spullen gekocht mogen worden. Dit lijkt misschien overdreven, maar ik ben niet degene die de boodschappen doet, dat doet mijn lieve man. Hij vindt het leuk om door de supermarkt te lopen opzoek naar leuke productjes, nieuwe smaakjes en bijzondere verpakkingen. Helaas is zijn voorkeur wel meer gericht op de snack en fastfood, dan op de green en healthy, dus hij komt nogal eens met dingen thuis die ik echt nooit gekocht zou hebben. Maar hij vindt het leuk en zoals dat gaat in een huwelijk, je geeft op sommige vlakken toe. 

Het vak onder het zetmeel is van de sauzen. Hier kan ik niets weggooien, want het is mijn afdeling niet. Mijn lieve man is een sauzenfan. Gekscherend noemen we dit vak altijd zijn sauzenkabinet.
Dan een vak naar links, de maaltijdvormers. Knorr pakken bij de vleet, tomatensausen, blikjes soep, knakworsten en mijn voorraad jam en fruitsiropen die ik heb gemaakt met fruit van mijn moestuin. Er blijkt ook nog een pot homemade courgettesoep te staan die niet goed vacuüm getrokken is. Het is maar goed dat ik het nu zie, want het deksel staat al bol en over een tijdje zal deze exploderen als ik er niets aan doe. Dan heb je toch een zootje. 

Gedurende dag, met vele pauzes, pak ik vak voor vak aan. Het is vooral vies en rommelig, maar ik kom ook dingen tegen die toen leuk waren, maar ook gelijk weg hadden gekund. Een verpakking met nog drie gebaksbordjes van een feestje. Weg ermee. Nog één cadeaudoosje voor een traktatie, in de oudpapier bak. Smoezelige servetten, nat geworden lucifers, gedeukte amuse schaaltjes, beschimmelde cupcake vormpjes. Dat soort dingen. Het ruimt lekker op en ook in mijn hoofd begint het lekker op te schonen. Het is zoveel fijner om te weten wat je hebt en te weten waar het staat, dan altijd tegen een overvolle voorraadkast te moeten aankijken waarvan de wanhoop je al uitbreekt nog voordat je überhaupt aan het koken begonnen bent.